Triggerpoints staan in de volksmond bekend als spierknopen. Het zijn eigenlijk zeer lokale verkrampingen in spieren waar als gevolg van een gebrek aan doorbloeding en zuurstof een overgevoelige plek ontstaat. Van buitenaf zijn deze spierknopen voelbaar als pijnlijke harde bobbeltjes of strengetjes. Wanneer je er flinke druk op geeft, kan dit een uitstralende pijn (reffered pain) opwekken in een ander deel van het lichaam. Triggerpoints kunnen in alle spieren in het lichaam ontstaan en altijd op vaste plaatsen. Namelijk daar waar het zenuwstelsel informatie op de spier overbrengt. Vaak is de oorzaak overbelasting, stress of een slechte houding, maar ook een val of ongeluk, te weinig beweging of slechte voeding kunnen leiden tot het ontstaan van een triggerpoint.
Wat is een triggerpoint?
Een spier is opgebouwd uit afzonderlijke spiervezels. In de normale ruststand is een spiervezel noch uitgerekt, noch samengetrokken. Wanneer een overbelaste spier door een microscoop wordt bekeken, blijkt dat een aantal spiervezels op een bepaald punt meer zijn samengetrokken dan in het omringende gebied. Hierdoor ontstaat een lokale verdikking en slechte doorbloeding waardoor afvalstoffen zich ophopen en vervolgens samenkleven. Dit zijn triggerpoints. Triggerpoints houden het overige deel van de spiervezel op grote spanning. Dit veroorzaakt het stijve gevoel in een spier. Triggerpoints veroorzaken vooral pijn, maar kunnen ook andere klachten veroorzaken, zoals duizeligheid, oorpijn en gevoelloosheid in handen en voeten.
Oorzaak ontstaan triggerpoint
Diverse vormen van lichamelijke overbelasting zorgen er voor dat een spier langdurig in aangespannen toestand is. Dit leidt lokaal tot een tekort aan zuurstof en voedingsstoffen, waardoor de verkramping nog verder toeneemt. Uiteindelijke ontstaat een pijnlijke verdikking in de spier, ofwel een triggerpoint.Kan de psyche ook triggerpoints veroorzaken? Ja, absoluut. Ervaring wijst uit dat psychische factoren een grote rol spelen bij pijn door triggerpoints. Dit komt doordat triggerpoints ontstaan op plekken waar de doorbloeding is afgenomen. De doorbloeding wordt overal in het lichaam geregeld door het zelfstandige zenuwstelsel dat wordt aangestuurd vanuit de hypothalamus in de hersenen. De hypothalamus heeft sterke verbindingen met emotionele centra in de hersenen, zoals de amygdala. Bepaalde emoties (vooral zelfopgelegde druk en weggedrukte gevoelens) kunnen ervoor zorgen dat het zenuwstelsel langdurig zorgt voor verminderde doorbloeding in bepaalde lichaamsdelen. Triggerpoints zijn dan het gevolg.
Gevolgen van triggerpoints
Een triggerpoint in een spier houdt de gehele spier op spanning. Dit leidt tot een pijnlijke stijfheid en klachten. Door hoge spanning in de spier oefent de aanhechting van de spier (pees) meer trekkracht uit op het bot wat kan leiden tot aanhechtingsproblemen. Bekend zijn de tenniselleboog, hamstringklachten, een peesontsteking aan de schouder en achillespeesklachten.
Het uitstralingsgebied
Elk triggerpoint heeft een specifiek pijnuitstralingsgebied dat in veel gevallen een ander gebied bestrijkt dan de plek van het triggerpoint zelf. Een triggerpoint in de kleine bilspier, veroorzaakt een pijn die uitstraalt tot in de enkel. En veel spanning in de monnikskapspier, kan leiden tot hoofdpijn. Ook kan het voorkomen dat uw therapeut een spier bij uw schouderblad behandelt, terwijl u dit in uw arm voelt. Elk triggerpoint heeft dus een uniek pijnpatroon, dat soms totaal andere lichaamsdelen bestrijkt. Door deze kennis blijken een hoop “vage” pijnklachten nu wel verklaarbaar en behandelbaar.
Moderne therapie
Triggerpointtherapie is sinds tien jaar steeds meer in opkomst. Het is een therapie die aansluit bij het groeiend aantal chronische pijn klachten en onbegrepen pijnsyndromen. Wanneer medische onderzoeken geen bijzonderheden aangeven, is de kans groot dat triggerpoints u pijn geven.
Triggerpointtherapie is voor veel mensen een opluchting, omdat men voelt dat eindelijk de oorzaak wordt aangepakt. Wij zoeken naar de locaties waar uw lichaam het meest verkrampt is en brengen door middel van een behandeling op die specifieke plekken ontspanning en een verbeterde doorbloeding. Vaak spelen stress en emoties een rol bij langdurige pijn.
Behandeling triggerpoints
Triggerpoints kunnen op verschillende manieren behandeld worden.
Dry needling:
Hierbij worden triggerpoints gedeactiveerd door het inbrengen van (acupunctuur) naalden. Een naald wordt precies in het triggerpoint geplaatst waardoor de lokale kramptoestand wordt opgeheven en lokale ontspanning ontstaat.Het inbrengen van het naaldje voelt u nauwelijks, zodra de triggerpoint wordt aangeprikt kan het zijn dat de spier zich kort aanspant. Dat geeft een kortdurende kramp, een twitch. Het kan gepaard gaan met wat lokale pijn en soms ook gerefereerde pijn. Daarna ontspant de spier zich meestal direct. Het kan voorkomen dat u wat gaat zweten, of dat u zich even vermoeid voelt, maar dat herstelt snel. De behandeling wordt over het algemeen liggend uitgevoerd. Samen met u zal de therapeut bekijken hoe de klachten in de toekomst voorkomen kunnen worden. Na de behandeling krijgt u oefeningen en gerichte adviezen mee om de verbeterde situatie te behouden.Nadat u een behandeling heeft gehad voelen de spieren meestal vermoeid en zwaar aan, spierpijn is een veelvoorkomend fenomeen. Het is gelukkig volkomen normaal en verdwijnt vaak weer binnen een dag. Soms treedt er algehele vermoeidheid op en regelmatig ervaren cliënten een diepe slaap de nacht na de behandeling.
Triggerpoint Massage:
Massage technieken bevorderen ontspanning van spiervezels ter hoogte van het triggerpoint en verbeteren de doorbloeding. Technieken die vaak worden toegepast zijn diepe strijkingen of continue druk. De behandeling kan door een cliënt als pijnlijk ervaren worden doordat langdurig druk op gevoelige plekken (segment) uitgeoefend wordt.
De meeste klachten zijn met triggerpointbehandeling binnen 4 tot 8 sessies verholpen. Chronische klachten vereisen meestal meer tijd en toewijding, maar ook hier is binnen 6 sessies vaak sprake van een aanzienlijke verbetering. Een permanente afwezigheid van klachten is afhankelijk van de oorzaak en instandhoudende factoren. Hieraan zal tijdens de behandeling veel aandacht worden besteed.